BBC Persian a International media in the service of some

[Ardavan]

بی بی سی فارسی رسانه ای بین المللی یا صدای اصلاح طلبان

اول اين نوشته اشاره کنم که هدف از آن مطرح کردن پرسشهايي است که با چشم واقع بيني ،قابل طرح که بسي غريب مي باشد. در اين که بي بي سي در دوره جنبش بعد از انتخابات 88 ايران به حرفه اي ترين شکل رسالت خبر رساني را دنبال مي کرد و در آگاه کردن مردم در مورد امور جاري از هيچ تلاشي مضايقه نکرد ترديدي نيست که اين به تنهايي قابل احترام است.

ولي بحث من در اين مجال ، صحبت از يک رسانه قدرتمند بين المللي است که ادعا دارد رسانه اپوزيسيون نيست و منعکس کننده بيطرف اخبار براي فارسي زبانان و کساني است که فارسي را مي فهمند. آنچه مطرح است و قابل تفکر چرا بايد رسانه اي با اين مختصات چنين يکسونگرانه حوادث ايران را دنبال کند.هر چند که حرفه اي و جذاب و در بسياري موارد آموزنده باشد.

نقش بي بي سي و وراي آن سياست انگليس در روند مناقشات جاري ايران پر واضح است. دوستي درست ذكر كرد كه كشورهاي قدرتمند نسبت به تاريخ پر شكوه ايران داراي موضع انفعالي بوده اند. بعبارتي احساس حقارت در تمام جاهاي آن موج ميزند در طول تاريخ نيز چنين بوده جايي كه حتي مورخين غربي در طول باستان نيز با اينكه پيرو مكتب بقراط و افلاطون در منطق بودند در نگارش تاريخ در مورد ايران از هيچ تحقيري فرو نگذاشتند.

امروز هم مي بينيم كه بي بي سي پس از نقش مخرب در انقلاب 57 (مثال در كتاب نفت و خون نوشته منوچهر و ركسانا فرمانفرمائيان) در هيبت سيما برنامه ها و روند خبري جالبي دارد. ذكر اين مهم لازم است كه نوع اجرا و گزارشها بسيار جذاب و حرفه اي است ولي مورد مناقشه محتوي مي باشد. مثلا هر سال در سالگرد واقعه 28 مرداد بيشترين سينه زني را در حمايت از مصدق همين بي بي سي انجام مي دهد. امسال كه با تحقيق پژوهشگر و استاد دانشگاه (دکتر بايندري) بر روي اسناد سي اي ا در مورد 28 مرداد، بازنگري و بررسي اسناد موجود پررنگ بود براي اولين بار بي بي سي متعادل تر در مصاحبه ها بود ولي برنامه ها به همان منوال در جريان.

كار ندارم كه منظور بي بي سي از اين شلوغ كاري چيست؟چرا در حالي كه اپوزيسيون به سمت اتحاد مي رود اين رنگ و بو به موضوعي تاريخي داده شده تا التهاب آفريند.طنز قضيه اينجاست كه دولت فخيمه انگليس كه مثلا دشمن مصدق بوده !!چگونه شده اينطور با تسامح و تساهل به نقد خودآنهم پيوسته مي پردازد؟آيا انگلستان در مورد جنايات و بي شرافتي هاي تاريخي خود حتي هم دوره سال 32 در همه جاي دنيا يك كلمه به نقد خود مي نشيند.؟!آيا از سرخپوستان كه با تشك هاي آلوده به ابله باعث نسل كشي وحشيانه آنها شده هيچگاه عذر که هيچ ، اشاره كرده است.آيا به همه جنايات خود در هند و ديگر كشورهاي مستعمره كه خواندن هر خط تاريخ آن خون به چشم مي آورد كوچكترين سالگردي مي گيرد.؟آيا همين بي بي سي به سند منتشره دو سال قبل سرويس امنيتي انگليس(مبني بر اينكه طي نامه اي از وزارت امور خارجه به رئيس بي بي سي از انها خواسته كه به دليل نفرت بيش از حد ايران از دخالتهاي بريتانيا راديو بي بي سي بخش فارسي خود را با تعريف از رضا شاه و اعلام اتحاد اين دو با وجود نفرت رضا شاه از انگليس و عواقب آن آغاز و دنبال نمايد) در سال 1319 هيچ اشاره گذرايي كرده است؟آيا همين بي بي سي در نسل كشي و بهره كشي در افريقاي استعمار شده در طول تاريخ هيچ مي گويد؟از حمايت از فرانكو در سال 1935 در جنايت در اسپانيا سخني مي راند؟و هزاران دخالت ديگر در دنيا و همين ايران ما. چرا بي بي سي نقد ورود بيشرمانه به خاك ايران عليرغم بيطرفي رضا شاه را ساالگرد نمي گيرد كه هم دخالتي كاملا واضح بوده و اما و اگر ندارد و هم جنايتي بزرگتر و بسي در تغيير سرنوشت ما بيشتر نقش داشته؟ و چطور بي بي سي در باره نقش خود و سفيرش در انقلاب 57 و شكست بختيار و نفوذ در دربار با سرسپردگي امثال فردوست به اين سرويس بيگانه كه سياهي امروز را به ارمغان آورده سخني نمي گويد.

و هزاران جنايت و چراي ديگر.پس مي بينيم اين رسانه خيلي دغدغه دموكراسي در ايران را ندارد. پس چه سياستي اين رسانه را در قالب تصوير به خانه هاي ملتي بازگرداند كه نفرت از اين رسانه در دلشان بود. اينبار با رنگ و لعابي دلفريب و انصافا حرفه اي در اجرا. الحق نبايد از شرافت و ايرانپرستي گروهي از مجريان دست اندركاران اين رسانه گذشت كه برخي از حرفه اي ترين بلاگرهاي پارسي بوده و چون فرناز قاضي زاده در آن كه دغدغه ميهن دارند بسيارند. ولي سخن از سياستهاي يك رسانه دير پاي استعمار پير، سخن از مشي ديگريست.

از بعدي ديگر به موضوع بنگريم. رسانه اي چون بي بي سي (كه اين تا حد خيلي كمتر در مورد صداي آمريكا هم صدق مي كند) داراي برنامه هاي تحليلي زياد و يا تحليل در خبر هست.يك مروري بر كيفيت اين تحليلگران پرده از واقعيتي بر مي دارد كه هزاران نشانه براي جويندگان حقيقت و به عبارتي وراي خبر است. پرسش اينجاست مگر در بين كارشناسان ايران فقط از يك طيف وجود دارد.چطور است كه فقط طيف اصلاح طلب در مورد امور ايران صاحب نظر است.

اين همه سال مبارزه در بين گروههاي مختلف از چپ تا جبهه ملي تا طرفداران پادشاهي، آيا كارشناسان قابلي به بار نياورده است. يك طرفدار نظام پادشاهي نام ببريد كه در اين رسانه يك بار دعوت شده باشد. خب دشمني بي بي سي و پادشاهي بريتانيا با نظام پادشاهي در ايران اظهر من الشمس است.

من پرسشم را اينطور مطرح ميكنم ، جاي بزرگاني چون مير فطروس ،نوري علا،آگاه به ايران چون حسن داعي حتي امثال ميبدي و حسين فرجي(با آن سابقه طويل در روزنامه نگاري و رسانه) و حتي نوري زاده ها و ناصر محمدي ها ،اله بقراط ، عباس پهلوان ها و احمد احرار ها و خلاصه هر نوع تفكري كه در تضاد با تماميت نظام اسلامي باشد در اين رسانه كجاست؟

همه اينها با سابقه طولاني در امر تحليل و خبرنگاري بايكوت شده، سينه چاكهاي نظام اسلامي مانند نامور حقيقي ها و اصلاح طلبان تازه به خارج رفته!!چون باستاني و حتي فرخ نگهدار (عضو چريكهاي فدايي خلق و رهبر مبارزات مسلحانه و طبيعتا ترور و اصلاح طلب امروز!!!!) در اين رسانه داد سخن مي رانند.

ذكر كنم كه اصلا با برخي از اين دوستان مثل خوداقاي باستاني مشكل نداشته كه هيچ به صداقتشان احترام و تاکيد مي كنم.ولي منظور از اين سطور اينست كه بدانيم درست است كه ما از برنامه هاي ضد احمدي نژادي و تندروهاي حاكم در بي بي سي زيچه! كرده و خوش به حالمان مي شود ولي حقيقتي نهفته است كه آن جانبداري رسانه وزارت خارجه بريتانيا از جناحي خاص در حكومت اسلامي هست. دوستان در جواب اين نقد مدعي مي شوند كه ما رسانه اپوزيسيون نيستيم و ما هم مي گوييم نبايد باشيد ولي كارشناس و تحليلگر كه اپوزيسيون يا غیراپوزيسيون نمي شناسد.

تحليلگر يعني كسي كه آگاه به امر كشور به بررسي جوانب خبر مي پردازد. از هر طيفي. آيا رسانه اپوزيسيون نبودن يعني اينکه هيچ کارشناسي از مخالفين بنيادين نظام نبايد به اظهار نظر بپردازد؟ اينکه دول غربي چون انگليس داراي عقده تاريخي در مقابل عظمت امپراتوري با شکوه ايران زمين بوده و هيچ گاه از خدشه دار کردن و پايين کشيدن آن دريغ نورزيده تا شورش 57 را به ثمر نابودي ايران رساندند از صفحات تاريخ غرب و برخي کذب هاي ثبت شده در مورد ايرانزمين هويداست. اين باعث ميشود که نحوه مصاحبه مغرضانه عنايت فاني با دو تن از چهره هاي شاخص دوران پهلوي يعني اردشير زاهدي و شاهزاده رضا پهلوي را درک کنم ولي پرسشم در اين نوشته علت اينهمه رنگ و بوي اصلاح طلبانه و حمايت از بخشي از نظام اسلامي و به عبارتي اصرار به حفظ تماميت آن از سوي رسانه اي است که مدعي بي طرفي است، آيا حق داريم نگران باشيم؟

آيا واقعا تمام جريانات سياسي ايران به بخشي از جنبش سبز که مربوط به موسوي است خلاصه مي شود؟ آيا کارشناس ايراني فقط شامل امثال بهنود ، باستاني، نامور حقيقي و فلان نماينده دور اول مجلس و يا فلان مقام سابق نظام اسلامي خلاصه مي شود؟ چرا نبايد مردم صداي ديگراني را که مظهر آگاهي سياسي توامان با ميهن پرستي هستند از رسانه بي بي سي بشنوند؟ چرا اينقدر به يک نماينده سابق مجلس(سعادتيان) رجوع مي شود که با کمال وقاحت ايران پرستي پادشاه ايران را به دروغ هاي اين رژيم تشبيه و معرفي کرده و با رذالتي کم نظير بگويد که شاه هم مي گفت"کوروش آسوده بخواب که من هستم"و يک جمله تاريخي که نمادي از ناسيوناليسم مي باشد"کوروش آسوده بخواب که ما بيداريم" را اينطور براي موجه کردن يک دروغ وقيحانه و ارضاء احساس عقده خود تحريف کند.

جايي که خود وي نيک مي داند اين "ما بيداريم"منظور ملتي است که هدف ، بازگرداندن آن به ريشه هايش و معرفي آن به همه جهانيان براي واداشتن به تکريم و تعظيم است.(هر چند که اين هدف محقق نشد و فقط آرزو و خواب شيرين پادشاهي براي ملتش بود که آنقدر بزرگ نشده بودند). حال در اينکه بي بي سي در بسياري موارد بر پايه اصول صحيح خبرنگاري!! آن قسمت از اخبار مربوط به اصلاح طلبان را به خوبي و با اداي حق مطلب و فراي آن منتقل مي کند ترديدي نيست و لي پرسش اينجاست که سهم بقيه انديشه در بين اين تحليلها و سهم مردم در شنيدن تمام صداهاي موجود و اخبار تمام ايران در هر رنگ از اين رسانه معظم چه مي شود ؟ و اينکه بي بي سي رسانه دولت فخيمه و استعمارگر بريتانيا اينبار با حمايت از قسمتي ديگر از نظامي که در استقرارش نقش پررنگي داشته چه خواب بد رنگي براي ملتي تاريخي ديده که هميشه تاريخ در خواب، بدخواهان دارايي هايش را به يغما و فرهنگ غني آنها را به ضد فرهنگ بدل ساخته اند.

نويسنده:کوشان