Save the Precious Archeological Sites of Pasargad in Iran

[babak]

Save the Precious Archeological Sites of Pasargad in Iran

View Current Signatures - Sign the Petition


To: People of the world and the United Nations Organization

We, the undersigned, regretfully have to inform all the inhabitants of our planet earth that one of the greatest parts of the historical heritage of human race is on the verge of permanent extinction. The Islamic Republic of Iran has embarked on the finalizing stages of a dam construction in south of Iran that will ultimately drown the archeological sites of Pasargad and Persepolice, the ancient capital of the Archimedean Empire – a rich and complex site that, since its inception, has been considered by all writers of antiquity as one of the wonders of the ancient world and, thus, a part of the cultural heritage of the human race.

Comparing to the destruction of two Buddha statues in Afghanistan by the Talibans, this new threat and its consequent loss is beyond any imaginable destruction that have been inflicted on the history of the world. Although these glorious remainders of the Iranian history are a part of this nation’s historical identity, their loss is not by any means confined to them. That is to say, it is not only the Iranian nation that would be deprived of the most important part of its cultural identity; it is the world history that is in danger.

Considering only one fact could convey a powerful message to all of us. Amongst the sites that are threatened to be wiped from the face of the earth lies the tomb of Cyrus the Great, the Archimedean king of 2500 years ago who, in his unification of political systems, brought freedom to all those nations that lived under his lead through his “Declaration of Human Rights.” In fact, he is considered as the first human being in power who has advocated for the right of humans to choose and adhere to their values, cultures, religious creeds and trains of thought. A replica of the cylinder of his declaration is now exhibited in the UN building to symbolize the long efforts of our race to exit from the savagery of the animal kingdom and enter into the man-made civilized world. It is the tomb of this father of human rights that is being totally erased amongst many other historical monuments.

We call upon the conscious of all human beings and caution them about this immanent threat that is shadowing over an ancient country, culture and history. We need to see the immediate action of all world organizations, especially the United Nations and its cultural wings such as UNESCO, to step in and stop this inhumane cruelty to such precious heritages of our human race. We need to see immediate action and will follow our petition in any venues that are opened to us. Accordingly, we are setting up an “International Committee to Save the Archeological Sites of Pasargad” and invite every body to join it. We have to remember this: If the civilized world does not stop such a horrendous action of the forces of destruction now, we will soon lose everything that our civilization has created.

On behalf of the “International Committee to Save the Archeological Sites of Pasargad”

Shokooh Mirzadegi (Iranian writer)
Dr. Esmail Nooriala (Iranian Writer)

For joining the committee and/or reading a Farsi translation of this letter, as well as some relevant documents on this issue visit:


Sincerely,

The Undersigned


Send this to a friend

[Ardavan]

بيست و هفت سال از در تلاش از بين بردن آثار شاهنشاهی ايران و سر بنيست کردن آثار تاريخی کشور ما را دارند و يا هر چه اثر مربوط به فرهنگ و دانش ايران پيدا کرده اند دزديده و برده و در موزه لندن مخفی کرده اند.

حالا که سد سيوند آثار پارس و پارسيان و هخامنشيان و بقيه سلسله ها و دودمان های تاريخی را در بر دارد را به زير آب فرو ميکنند که ديگری از اين کشور نشانی باقی نماند.

شايد اين دولت احمدی نژاد آمده که اينکار را تمام کند...

گرينويچ - جمعه 02 سپتامبر 2005

جمشيد برزگر
آيا پاسارگاد غرق می شود؟

بحث ساخت سد سيوند و اثرات مخرب اين سد بر دشتی باستانی در نزديکی پاسارگاد، بحث تازه ای نيست؛ اما اکنون در تازه ترين اعتراض ها به ساخت اين سد، شکوه ميرزادگی و اسماعيل نوری علاء، دو تن از فعالان فرهنگی در خارج از کشور، با انتشار نامه سرگشاده ای خطاب به مردم جهان و سازمان ملل متحد، سخن از آن گفته اند که با ساخت اين سد، نه تنها محوطه ای باستانی در دشت مرغاب، بلکه آرامگاه کوروش و تخت جمشيد نيز به زير آب خواهند رفت و به کلی محو خواهند شد.

اين دو، با تشکيل کميته ای به نام کميته بين المللی برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد، خواستار تلاشی جهانی برای حفظ آثار تاريخی و باستانی در اين منطقه شده اند و می گويند تا کنون بيش از ۸۰۰ تن اين نامه را امضا کرده اند.

نويسندگان اين نامه، ساخت سد سيوند را عملی بيرحمانه از سوی نيروهای ويرانگر قلمداد کرده اند و خواستار تلاشی جهانی برای برطرف کردن خطری که بر کشوری تاريخی سايه انداخته شده اند.

مساله ساخت سد سيوند در اين منطقه، در ماه های اخير بارها خبر ساز شده است، با اين همه، مسئولان اعلام کرده اند که کار آبگيری سد، از بهمن ماه آينده آغاز خواهد شد.

سد سيوند فاصله ای قابل توجه با تخت جمشيد دارد، اما آيا به راستی، با ساخته شدن اين سد، علاوه بر آثاری در تنگه بلاغی، آرامگاه کوروش نيز به زير آب خواهد رفت؟ محمد حسن طالبيان، مسئول سايت های پاسارگاد و تخت جمشيد، در گفت و گو با بی بی سی اين مساله را به شدت رد کرده، هر چند تاثيرات منفی آب و هوايی ناشی از ساخت اين سد را پذيرفته است.

آقای طالبيان، با تاکيد بر اين که با ساخت سد، قطعا آثاری باستانی از دست خواهد رفت، می گويد مطالعاتی در جريان است که به طور دقيق مشخص می کند پس از آبگيری سد سيوند، چه آثاری نجات داده شده و چه آثاری از دست می رود.

با وجود همه اين مسايل، به نظر نمی رسد که کار ساخت سد سيوند متوقف شود؛ از يک سو مسئولان ساخت اين سد، آثار باستانی موجود در منطقه را کم اهميت توصيف کرده اند و از سوی ديگر، حسين مرعشی، رييس سابق سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری تاکيد کرده که اين سازمان مانع آبگيری سد نخواهد شد چرا که نمی توان سد سازی را فدای حفظ آثار فرهنگی و تاريخی کرد.

آقای مرعشی اکنون در سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری نيست، اما به نظر نمی رسد که اين سازمان، در دوران مديريت تازه خود قصد تجديد نظر در اين سياست را داشته باشد.

اکنون بايد ديد که آيا راه اندازی کارزاری جهانی می تواند باعث توقف کار ساخت و آبگيری سد سيوند شود، يا اين که کارشناسان بايد در مهلت باقی مانده، بخشی از آثار موجود در تنگه بلاغی را نجات دهند و بخشی ديگر را به ناگزير بر جای بگذارند تا آب، آنها را از هر گونه دسترسی خارج سازد.